ZOR OSMAN PAŞA ARKI
Aspava tesislerinden İran sınırına değin uzanan bir sazlık vardı. Bu sazlığın can damarı Diyadin Yukarı Tütek köyünden gelen “ZOR OSMAN PAŞA ARKI” idi.
Bu sazlıkta çok sayı da değişik kuş türlerine rastlamak olanaklıydı.
“Zor Osman Paşa Arkının” Meryemana köyünden gelen hattı Doğubayazıt kenti içerisinde geçerdi.
O dönemde Doğubayazıt kentin nüfusunun 3/1 Karadenizliydiler.Karadenizli Doğubayazıtlılar Doğubayazıt’ın bugünkü Yeni ve Ehmedê Xanî mahallesinin alanında sebzecilik yaparlardı.
Ayrıca Örtülü köyü civarında çeltikçilik revaçtaydı.
Hele hele Çiftlik ve Türkmen köyü arasında yetiştirilen kavunlar “Hasanpaşa kavununa” beş çekerdi…
Köylüler hayvancılık ve ziraat işleriyle uğraşırlardır.Güze doğru köylü ürününü, yününü yağını pazarda satar. Her türlü kış gereksinimi Doğubayazıt esnaflarında karşılarlardı.
Köylüler alıveriş sonrası artan paralarını o dönemdeki bir nevi banka görevi yapan güvenli tüccarlara teslim eder, İlkbahara doğru bu paraları çeker ziraat işlerine başlar, yeni hayvan satın alır, sürelerine katmayı sağlarlardı. Bu döngü yer yıl oluşurdu…
Bu güvenli tüccarlardan aklımızda kalan bir kaçı: Rıfkı Tanrı verdi, Eyyüp Aydın, Zahir şahin, Ordu Eren.
Bu kapalı ekonomik dönem 1975 yılına kadar sürdü..Bu dönemde herkes mutlu idi...
1975 yılından sonra her nedense “Zor Osman Paşa Arkı” Diyadin Aşağı Tütek köyünden batarak Van gölüne doğru akmaya başladı.
Öylece 25 kilometrelik sazlık alanı kurudu. Salt o sazlıktan bugünkü Örtülü köyü karşısında sulak alan kalmış bulunmaktadır.
Önemli bir eklentide Abdullah İlhan kardeşimizin il meclis üyesi iken Zor Osman Paşa Arkının yeniden oluşması için birçok sayıda girişim ve çabalarında unutmamak gerekir.
