“....Bir aşk ki olgunluk sırrına ermiş bulunuyor
Bir su ki,kaynaktan duru olarak akıyor
Ve hiç bir pisliği kabul etmeyecektir
Gençlik,bahar,bahçe ve sevilen
Artık dünyada ne kaldı istenen
Özellikle aşk da varsa ve galip gelmişse
Ve her iki tarafın dudakları aşktan kurulmuşsa
Bilmez ki ne söyleye zebanım..”
Xanî, Mem û Zin eserinin 39.bölümünde, Mem û Zin’in aşkının doruğa ulaştığına vurgu yapar.Halk(Mem)ve özgürlük (Zin) birleşmede hiç bir engel tanımadıkları ifade edilmektedir.
