Kolombiya'da, 1985 yılında patlayan 'Nevado del Ruiz' isimli yanardağ, 25 bin insanın hayatına mal olmuştu. Yaşadığı köy yerle bir olan küçük kız çocuğu Omayra, bedeni toprakla bütünleşmiş halde 60 saat boyunca ölümü bekledi. İşte ölümün son saniyesine kadar umudunu kaybetmeyen Omayra'nın yürek dağlayan öyküsü...
Kolombiya'da bulunan 'Nevado del Ruiz' yanardağı, 13 Kasım 1985'te faaliyete geçerek patladı. En son 1845 yılında patlayan yanardağ, 130 yıldır aktif olmadığı için halk bu yanardağa kendi arasında 'uyuyan yanardağ' diyordu.
Ve korkulan oldu... 13 Kasım sabahı, uyuyan yanardağ harekete geçti ve çevresinde ne varsa yerle bir etti.
Patlama, Omayra Sánchez isimli küçük kız çocuğunun yaşadığı köyü de darmaduman etti. Omayra'nın belden aşağısı, patlamanın etkisiyle kayan toprağın altında kaldı. Çevresinde bulunan bir enkaz parçasına tutunan Omayra, saatlerce kurtarılmayı bekledi. Ta ki bir gazeteci Omayra'nın ellerini görene kadar...
Yürek burkan tabloyu gören gazeteci, hemen yetkililere haber verdi. Onlarca kişi, küçük Omayra'nın toprağa gömülmüş bedenini oradan çıkarmak için canla başla mücadele etmeye başladı.
Omayra'nın oradan çıkması için bacaklarının kırılması gerekiyordu. Çünkü Omayra'yı her çıkarmaya çalıştıklarında, su seviyesi yükseliyor, Omayra git gide daha çok suyun altındaki toprağa batıyordu... Üstelik nefes alması dakikalar geçtikçe daha zor bir hale gelmişti.
Omayra'yı oraya çakılı halde tutan şeyi tam olarak kavramak isteyen ekip, suya daldığında gördüğü şey karşısında kedere boğuldu. Omayra'nın ayaklarının dibinde, halasının cesedi vardı...
Omayra, içinde bulunduğu korkunç duruma rağmen gazetecilere şarkılar mırıldanıyor, sık sık şekerleme ve gazoz istediğini söylüyordu... Kendisini kurtarmaya çalışan ekibe, ''Gidin ve dinlenin'' diyen Omayra'nın taşıdığı ruh, bedeninden çok daha büyüktü...
Kendisini kurtaracak malzemeler gelmedikçe vücut ısısı düşen Omayra, zaman zaman ''Okula geç kaldım, matematik ödevim var'' gibi şeyler sayıklıyordu. Bu durum, çevredekileri kahrediyordu.
Omayra'nın çakılı kaldığı suyu boşaltmak için gereken pompa geldiğinde, küçük kızın bacaklarının kangren olduğu ve kesilmesi gerektiği anlaşıldı. Fakat içinde bulunduğu ortam öylesine kirliydi ki, bacaklarının kesilmesi Omayra'nın şimdi çektiği acının on kat daha fazlasını çekmesi demekti. Bu nedenle, küçük kızın ölmesine izin vermenin daha merhametli bir yol olduğu düşünüldü ve Omayra ölüme uğurlandı.
Omayra, 60 saatlik sürecin sonunda gözlerini kapatırken, ''Anne, eğer beni duyuyorsan, tahmin ediyorum benim tekrar ayağa kalkmam, yürüyebilmem ve bu insanların beni kurtarması için dua ediyorsundur. Anne, seni seviyorum ve babamı ve kardeşimi. Elveda anne'' sözlerini söyledi...
Omayra ölmeden birkaç saat önce çekilen bu fotoğraf, kareyi yakalayan Franck Fournier isimli gazeteciye Pulitzer ödülü kazandırmıştı.
